 | Fryderyk Franciszek Chopin |
| Data i miejsce urodzenia | 22 lutego lub 1 marca 1810 roku Żelazowa Wola |
| Data i miejsce śmierci | 17 października 1849 roku Paryż |
| Rodzice | Mikołaj Chopin (1771-1844) Tekla Justyna z Krzyżanowskich (1782-1861) |
| Rodzeństwo | Ludwika (1807-1855) Izabella (1811-1881) Emilia (1812-1827) |
Fryderyk Chopin, jeden z najwybitniejszych polskich kompozytorów i pianistów, był jedynym synem i drugim z czworga dzieci spolszczonego Francuza, Mikołaja Chopina, i Polki, Tekli Justyny z Krzyżanowskich. Jesienią 1810 roku Chopinowie przenieśli się do Warszawy, gdzie zamieszkali na stałe. Fryderyk już jako kilkuletnie dziecko rozpoczął naukę gry na fortepianie, początkowo u swojej matki, a od 1816 roku brał lekcje u Wojciecha Żywnego. Niebawem zabrał się do pisania własnych utworów na fortepian, które budziły duży podziw wśród warszawiaków. Kilkulatek wystąpił nawet przed wielkim księciem Konstantym, bratem cara Aleksandra I.
Młody Fryderyk grywał na warszawskich salonach, co przysporzyło mu sporej sławy. Po ukończeniu Liceum Warszawskiego i studiów w Szkole Głównej Muzyki postanowił wyjechać za granicę, by dalej się rozwijać i występować na największych salach koncertowych Europy. Opuścił Warszawę niespełna miesiąc przed wybuchem powstania listopadowego i udał się do Paryża, który w tym czasie był głównym ośrodkiem Wielkiej Emigracji.
W stolicy Francji szybko udało mu się zdobyć uznanie i sławę, zarówno licznymi koncertami, jak i wydanymi kompozycjami. Utrzymywał kontakty zarówno z wielkimi Polakami – Adamem Mickiewiczem, Juliuszem Słowackim i Józefem Bohdanem Zaleskim, jak i z zagranicznymi artystami, takimi jak Ferenc Liszt, Marie d’Agoult oraz Robert i Clara Schumannowie. Niebawem zaczął udzielać lekcji bogatym arystokratkom – do jego uczennic należały baronowa Rothschild, księżna Marcelina Czartoryska, Delfina Potocka i księżniczka de Noailles.
W 1836 roku zaręczył się z Marią Wodzińską, jednak z czasem kontakty osłabły, aż wreszcie jej rodzice zwolnili kompozytora z danego słowa. Związał się wtedy z Aurorą Dudevant, pisarką znaną pod pseudonimem George Sand. Ich wspólna wycieczka na Majorkę przyczyniła się do pogorszenia stanu zdrowia Fryderyka, u którego pojawiły się pierwsze objawy gruźlicy.
George pielęgnowała go w chorobie, jednak ich bliska relacja zaczynała przeszkadzać synowi pisarki, Maurycemu. Chopin zaprzyjaźnił się za to z jego siostrą, Solange. Po jej ślubie doszło do awantury rodzinnej, po której pisarka wyrzekła się córki. Fryderyk udzielił wtedy pomocy znajdującej się w potrzebie Solange, co rozwścieczyło George. Para rozstała się w 1847 roku.
Wybuch rewolucji lutowej we Francji sprawił, że znacznie zmalała ilość lekcji dawanych przez Chopina. Aby podreperować finanse, kompozytor przyjął propozycję swojej uczennicy, Jane Stirling, i wyjechał w trasę koncertową po Wielkiej Brytanii. Ta podróż jednak mocno nadwyrężyła jego zdrowie.
Po powrocie do Paryża usiłował powrócić do dawnego rytmu życia, lecz jego choroba coraz bardziej mu to utrudniała. Wspierały go uczennice i przyjaciółki – Pauline Viardot, Solange, Delfina Potocka, Marcelina Czartoryska i Jane Stirling. Z Warszawy przyjechała również jego najstarsza siostra, Ludwika. Stan jego zdrowia jednak coraz bardziej się pogarszał. Fryderyk zmarł w swoim mieszkaniu przy placu Vendome w wieku 39 lat w otoczeniu bliskich i przyjaciół.