Delfina Potocka z Komarów
Data i miejsce urodzeniamarzec 1807 roku
Kuryłowce Murowane
Data i miejsce śmierci2 kwietnia 1877 roku
Paryż
RodziceStanisław (ok.1770-1832)
Honorata z Orłowskich (ok. 1780-1845)
RodzeństwoAleksander (1801-1875)
Mieczysław (1804-1880)
Natalia (1817-1860)
Ludwika (1820-1881)
Włodzimierz (1824-1869)
MążMieczysław (1799-1878)

Delfina Potocka z domu Komar, śpiewaczka i pianistka, ukochana Zygmunta Krasińskiego, przyjaciółka Fryderyka Chopina i Cypriana Norwida, była uznawana za jedną z najpiękniejszych kobiet swojej epoki.
Jej rodzice, Stanisław Delfin Komar, oficer w wojsku rosyjskim, i Honorata z Orłowskich, córka łowczego koronnego króla Stanisława Augusta, zapewnili jej gruntowne wykształcenie – panna była oczytana, grała na klawikordzie, śpiewała i malowała, szybko również przyswoiła sobie język francuski.
Już jako nastolatka wzbudzała zachwyt – wysoka, zgrabna o długich ciemnoblond włosach i ładnych ramionach. Nic zatem dziwnego, że zakochał się w niej Stanisław Starzyński, poeta piszący pod pseudonimem Stach Doliwa. Jednak nawet pisane dla niej wiersze nie pomogły zdobyć jej serca – Delfina nie była bowiem zainteresowana mężczyzną starszym o ponad dwadzieścia lat.

Więcej szczęścia miał hrabia Mieczysław Potocki, jeden z najbogatszych Polaków swojej epoki. Para pobrała się 25 października 1826 roku w Kuryłowcach Murowanych, a następnie osiadła w Tulczynie. Jednak po początkowej sielance okazało się, że Mieczysław, już za kawalera słynący z burzliwego charakteru, okazał się okrutnym despotą. Publicznie bił swoją żonę, głodził ją i zamykał w domu. Ponoć mieli pięcioro dzieci, jednak żadne z nich nie dożyło dorosłości. W 1830 roku Delfina zbuntowała się i uciekła, a następnie oficjalnie rozwiodła się z mężem, wywalczając jednocześnie dożywotnią rentę w wysokości 100 tysięcy franków rocznie.

Potocki nie rozpaczał – bardzo szybko nawiązał romans z żoną pułkownika Mellera-Zakomelskiego, porwał ją i wywiózł do Tulczyna. Gdy wieści o tym dotarły do cara Mikołaja I, ten nakazał zesłać Mieczysława do Woroneża, Zakomelską zaś oddać na jakiś czas do zakonu.

Delfina zaś udała się do Paryża, gdzie założyła swój salon i po raz pierwszy zaznała wolności. Słynny już wtedy Fryderyk Chopin zaczął udzielać jej lekcji, szybko też między nimi rozkwitła bliska przyjaźń (tak bliska, że niektórzy podejrzewają między nimi miłość, trudno jednak w tej sprawie o jednoznaczne dowody). Prowadziła dość swobodny tryb życia, wikłając się w różne romanse i luźne związki, jednocześnie publicznie deklarując głęboką wiarę i religijność.

W 1838 roku w Neapolu poznała hrabiego Zygmunta Krasińskiego, z którym połączyła ją głęboka miłość. Jednak ojciec Zygmunta, nie akceptując jego związku z rozwódką, zmusił go (mężczyznę 30-letniego!) do ślubu za Elizę Branicką. Nie zakończyło to jednak związku Potockiej z Krasińskim, a poeta przez wiele lat lawirował między żoną a kochanką.

Gdy w 1849 roku Chopin umierał w mieszkaniu na placu Vendome, Delfina czuwała przy jego łóżku, umilając mu ostatnie chwile swoim śpiewem. Gdy zaś coraz bardziej schorowany Krasiński ostatecznie wybrał żonę zamiast niej, Potocka związała się z malarzem Paulem Delarochem. Zaprzyjaźniła się również z Cyprianem Norwidem.

Gdy zaś zmarł Delaroche, później Krasiński, wciąż piękna Delfina zaczęła coraz bardziej angażować się w dobroczynność. Zorganizowała w Nicei szkołę dla dziewczynek. W latach 70. pogorszyło się jej zdrowie – dokuczał jej reumatyzm, niemal straciła wzrok, a następnie stwierdzono u niej nowotwór. Zmarła w wieku 70 lat i pochowano ją na cmentarzu Montmorency pod Paryżem, notabene tym samym, na którym kilka lat później spoczął Cyprian Norwid.