 | Caspar David Friedrich |
| Data i miejsce urodzenia | 5 września 1774 roku Greifswald |
| Data i miejsce śmierci | 7 maja 1840 roku Drezno |
| Rodzice | Adolf Gottlieb (1730-1809) Sophie Dorothea z domu Bechly (ok. 1747-1781) |
| Rodzeństwo | Elizabeth (?-1782) Catharina Dorothea (1766-1808) Maria Dorothea (1768-1791) Johann Christian (1770-1838) Johann David (1772-1772) Johann Samuel (1773-1844) Johann Christopher (1775-1787) Johann Heinrich (1777-1844) Christian Joachim (1779-1843) Barbara Elisabeth (1780-1782) |
| Żona | Christiane Caroline z domu Bommer (1793-1847) |
| Dzieci | Emma (1819-1845) Agnes Adelheid (1823-?) Gustav Adolf (1824-?) |
Caspar David Friedrich, niemiecki malarz romantyczny, był szóstym z dziesiątki dzieci wytwórcy mydła i świec Adolpha Gottlieba Friedricha i jego żony, Sophie Dorothei Bechly. Jego dzieciństwo mocno naznaczyły zgony w najbliższej rodzinie – najpierw matki i siostry Elisabeth, później brata Johanna Christopha, który wpadł do zamarzniętego jeziora i utonął, a w 1791 roku kolejna z jego sióstr, Maria zmarła na tyfus. Te wydarzenia mocno wpłynęły na jego osobowość i fascynację śmiercią, zwłaszcza że ojciec wychowywał go twardą ręką.
Był prywatnym uczniem Johanna Gottfrieda Quistorpa na uniwersytecie w rodzinnym Greifswaldzie, a następnie studiował na prestiżowej Królewskiej Duńskiej Akademii Sztuk w Kopenhadze pod okiem Augusta Lorentzena i Jensa Juela. Zapoznał się wtedy ze zbiorami XVII-wiecznego malarstwa pejzażowego w Duńskiej Galerii Narodowej.
W 1798 roku zamieszkał w Dreźnie, gdzie eksperymentował z akwafortami i projektami drzeworytów. To jednak malarstwo było dla niego najważniejsze. Liczne podróże po Europie, w szczególności po północnych Niemczech, wykorzystał do stworzenia licznych charakterystycznych pejzaży. W terenie wykonywał jedynie szkice ołówkiem, które następnie uzupełniał o kolory w studiu.
Goethe zorganizował konkurs malarski w swoim rodzinnym Weimarze, na który zgłaszało się wielu miernych artystów. Dopiero dwa obrazy Friedricha w 1805 roku zwróciły uwagę poety, który przyznał mu główną nagrodę. Niedługo później Caspar namalował dzieło, które zwróciło na niego uwagę krytyki – „Krzyż w górach”. Pruski książę zakupił u niego dwa obrazy, a także wybrano go do Akademii Berlińskiej. Malarz jednak pragnął zdystansować się od Prus i wystąpił o saksońskie obywatelstwo. Przez ten ruch Friedrichowi nie przyznano pełnej profesury na Akademii.
Ustatkował się dopiero jako czterdziestopięciolatek – pojął wtedy za żonę Christianę Carolinę Bommer, dwadzieścia lat młodszą od siebie. Para doczekała trójki dzieci – Emmy, Agnes Adelheid i Gustava Adolfa. W tym czasie jego studio odwiedził Wielki Książę Mikołaj (późniejszy car Mikołaj I) i nabył kilka jego obrazów. Niedługo później w jego życiu znalazł się kolejny Rosjanin – poeta Wasilij Żukowski, w którym znalazł pokrewną duszę. Żukowski sam kupował obrazy Friedricha oraz polecał go rosyjskiej rodzinie królewskiej.
Niestety, choć malarstwo Caspara już za jego życia cieszyło się sporą popularnością, to środowisko akademickie patrzyło nań krzywym okiem za nieprzestrzeganie ustalonych reguł w twórczości. Dodatkowo postępująca depresja utrudniała mu pracę, przez co popadł w problemy finansowe. Na domiar złego pod koniec życia doznał dwukrotnie udaru, co sparaliżowało go na tyle, że praktycznie uniemożliwiło pracę. W tym czasie sprzedaż obrazów rosyjskim prominentom, o którą zabiegał Żukowski, oraz pomoc przyjaciół stanowiły jego jedyne źródła dochodów. Zmarł w wieku 65 lat i pochowano go na Trinitatis-Friedhof w Dreźnie.