 | Paulina Hilaria Walentyna Suska z Norwidów |
| Data i miejsce urodzenia | 22 marca 1820 roku Strachówka |
| Data i miejsce śmierci | 26 października 1860 roku Warszawa |
| Rodzice | Jan Norwid (1784-1835) Ludwika ze Zdzieborskich (1798-1825) |
| Rodzeństwo | Ludwik (1818-1881) Cyprian (1821-1883) Ksawery (1825-1864) |
| Mąź | Jan Suski (1807-1867) |
| Dzieci | Ksawery (1839-1907) Feliks (1843-?) Zofia (1846-1847) |
Paulina Suska z Norwidów, siostra Cypriana, była jedyną córką i drugim dzieckiem Jana Norwida i jego żony Ludwiki ze Zdzieborskich. Po śmierci matki rodzeństwo wychowywało się u prababki, Hilarii Sobieskiej, lecz po śmierci ojca Jana Norwida zamieszkali w Warszawie pod opieką Ksawerego Dybowskiego. Rodzice nie pozostawili im żadnego majątku.
W wieku osiemnastu lat Paulina wyszła za Jana Suskiego, doktora praw i powstańca listopadowego. Wspólnie wrócili do majątku rodzinnego w Laskowie-Głuchych, którym następnie gospodarowali. Tam też urodziły się ich dzieci – Ksawery, Feliks i Zofia. Przez jakiś czas w zarządzaniu dworkiem pomagał im również Ludwik Norwid, lecz wreszcie wyjechał do Paryża. Również pozostali bracia, Cyprian i Ksawery, mieszkali na stałe na Zachodzie, a siostra utrzymywała z nim kontakt korespondencyjny.
Suscy mieszkali w Głuchach przez kilkanaście lat, aż trudna sytuacja finansowa zmusiła ich do odsprzedania majątku i wyprowadzki do Warszawy. Tam niestety Paulina zmarła w wieku zaledwie 40 lat, jako pierwsza z rodzeństwa, i została pochowana w rodzinnym grobie na Powązkach.