 | Johanna Maria Goldschmidt z domu Lind |
| Data i miejsce urodzenia | 6 października 1820 roku Sztokholm |
| Data i miejsce śmierci | 2 listopada 1887 roku Malvern |
| Rodzice | Niclas Jonas Lind (1798–1858) Anne-Marie Fellborg (1793–1856) |
| Rodzeństwo | Amalia Rådberg (1811-?) – przyrodnia siostra |
| Mąż | Otto Goldschmidt (1829-1907) |
| Dzieci | Walter Otto (1853-?) Jenny Maria Catherine (1857-?) Ernest Svend David (1861-?) |
Jenny Lind, szwedzka śpiewaczka operowa zwana „Szwedzkim słowikiem”, przyjaciółka Fryderyka Chopina. Jej rodzice, księgowy Niclas Jonas Lind i rozwiedziona nauczycielka nauczycielka Anne-Marie Fellborg pobrali się, gdy Jenny miała 14 lat.
Jej talent został odkryty bardzo szybko – gdy miała 9 lat, jej śpiew usłyszała służąca Mademoiselle Lundberg, głównej tancerki Opery Królewskiej w Sztokholmie. Służąca wróciła następnego dnia z Mademoiselle Lundberg, która pomogła Jenny dostać się do Kungliga Dramatiska Teaterns Elevskola, prestiżowej szkoły aktorskiej Królewskiego Teatru Dramatycznego. Występy na scenie rozpoczęła w wieku 10 lat, jednak jej głos wskutek niewłaściwej techniki śpiewu zaczął po kilku latach zaczął się pogarszać. Jej karierę uratował nauczyciel Manuel Garcia, prywatnie ojciec dwóch wybitnych śpiewaczek, Marii Malibran i Pauline Viardot. Zakazał Jenny śpiewać przez trzy miesiące, po czym nauczył ją poprawnych technik wydobywania głosu.
W wieku 21 lat kompozytor Giacomo Meyerbeer załatwił jej przesłuchanie w Operze Paryskiej, jednak nie została tam przyjęta. Od tego czasu konsekwentnie odmawiała występów w tym miejscu. Wróciła do Opery Królewskiej w Sztokholmie i w 1843 rozpoczęła trasę koncertową po Danii. Poznała wtedy Hansa Christiana Andersena, z którym się zaprzyjaźniła, pisarz zaś zakochał się w niej bez wzajemności. Wraz z kolejnymi koncertami w Europie jej sława rosła, podobnie jak uznanie autorytetów muzycznych – jej głosem zachwycali się Robert Schumann, Hector Berlioz i Felix Mendelssohn. Często występowała charytatywnie, co przysparzało jej jeszcze więcej popularności.
W 1847 roku zaczęła występy w Wielkiej Brytanii, gdzie do jej wielbicielek dołączyła królowa Wiktoria, która nie przegapiła żadnego z jej szesnastu koncertów w Londynie. Bliska relacja łączyła Jenny także z Mendelssohnem, który pragnął nawiązać z nią romans, zmarł jednak w listopadzie 1847. W następnym roku poznała również Fryderyka Chopina, który zachwycił się jej głosem i z którym szybko się zaprzyjaźniła. Odwiedziła go jeszcze w Paryżu na krótko przed śmiercią.
W 1849 roku zwrócił się do niej P.T. Barnum, amerykański showman, z propozycją trasy koncertowej po Stanach Zjednoczonych. Lind przyjęła propozycję i wyruszyła do Ameryki we wrześniu 1850 roku, gdzie, dzięki reklamie Barnuma, publiczność nie mogła się jej doczekać. Wpływy z prawie stu koncertów Jenny przeznaczyła na cele charytatywne w Szwecji i Stanach.W 1851 roku zerwała kontrakt z Barnumem i samodzielnie kontynuowała tourne po Ameryce w towarzystwie kompozytora i pianisty Otto Goldschmidta. Jenny i Otto pobrali się 5 lutego 1852 roku w Bostonie i od tego czasu śpiewaczka używała nazwiska Jenny Lind-Goldschmidt. Nowożeńcy zamieszkali w Dreźnie, zaś od 1855 – w Anglii. Doczekali się trójki dzieci – Otto, Jenny i Ernesta.
W następnych latach Jenny kontynuowała koncertowanie po całej Europie. W 1882 została nauczycielką śpiewu w Royal College of Music w Londynie, rok później zaś przeszła na sceniczną emeryturę. W tym czasie współpracowała również z Friederickiem Nicksem przy biografii Chopina. Zmarła w wieku 67 lat i pochowano ją w Great Malvern Cemetery przy dźwiękach „Marsza żałobnego” Chopina.