| Catherine Cora Herlofson z domu Pinard | |
| Data i miejsce urodzenia | 12 kwietnia 1816 roku Bordeaux |
| Data i miejsce śmierci | 27 marca 1848 roku Rouen |
| Rodzice | Jean Baptiste Pinard (?-1826) Marie Dubedat |
| Rodzeństwo | Marie Adelina (1801-?) Jean Baptiste (1803-?) Catherine Anais (1803-1848) Raymond Alfred (1805-?) Jean Evariste (1810-?) Marie Nelly (1817-1896) |
| Mąż | Rasmus Herlofson (1808-1896) |
| Dzieci | Paul Arthur Emile (1839-1887) François Alfred Marie (1840-1907) Anna Marguerite (1841-?) Raoul (1845-?) |
Kora Pinard, ukochana Juliusza Słowackiego. Była córką francuskiego drukarza Jeana Baptiste Pinarda i jego żony Marie Dubedat. Jej ojciec prowadził firmę wydawniczą „Topographie de A. Pinard. Impirmeur du Comité Polonais” przy quai Voltaire 15, która jako jedyna drukarnia w Paryżu posiadała polskie czcionki. Gdy Kora miała 10 lat, jej ojciec zmarł, a firmę zaczęły prowadzić jej starsze siostry – Marie Adélina wraz z mężem, poetą Emile’em Barateau, i Catherine Anaïs.
Pod koniec lutego 1832 roku do drukarni zawitał Juliusz Słowacki, pragnącym wydać tam swoje „Poezyje”. Siostry Pinard polubiły go od razu i zaprosiły na obiad. Początkowo zwrócił uwagę na Anaïs, jednak to piętnastoletnia Kora, która „ma twarz Hiszpanki i krew hiszpańską”, zakochała się w dwudziestodwuletnim poecie. Słowacki bywał regularnie u Pinardów, uczył także Korę języka polskiego i chadzał z nią na spacery po ogrodach Tuileries. W jej sztambuchu wpisał francuski wiersz o Paryżu. W listach do matki i kolegów chwalił się, że rozkochał ją w sobie, nie wiadomo jednak, co on sam do niej czuł.
Z czasem sytuacja stawała się coraz bardziej napięta. Kora groziła samobójstwem, gdyby Juliusz ją zostawił, on zaś nie traktował tej relacji poważnie. Ostatecznie rozstali się w październiku, co nie przeszkadzało poecie w dalszej współpracy z drukarnią – w samym 1832 roku ukazały się tam dwa tomy jego „Poezyj”, a w maju roku następnego – tom III zawierający poematy „Lambro” i „Godzina myśli” oraz wiersze powstańcze.
Kora zaś ciężko przeżyła rozstanie i próbowała kilkakrotnie odnowić kontakt z poetą, który tymczasem opuścił Francję. Nie wiadomo, co działo się z nią przez kilka następnych lat. 19 czerwca 1838 roku jako dwudziestodwulatka poślubiła Rasmusa Herlofsona, wicekonsula Szwecji i Norwegii. Niedługo później przeprowadzili się do Normandii – najpierw do Fécamp, gdzie przyszło na świat troje ich dzieci, Paul Arthur Emile (1839), François Alfred Marie (1840) i Anna Marguerite (1841), a następnie do Rouen, gdzie urodził się ich syn Raoul (1845). Tam też Kora zmarła w wieku niespełna trzydziestu dwóch lat.
W polskiej literaturze krąży wiele błędnych informacji na temat Kory – rzekomo miała poślubić „niejakiego pana Champfleury”, właściciela „wielkiego zakładu stolarskiego w Passy” bądź „handlarza drzewem okrętowym w Hawrze”, a po śmierci Juliusza przynosić wieńce na jego grób. Ślub jej z Herlofsonem poświadczony jest jednak paryską metryką, a zawarła go w wieku 22 lat – tuż po wejściu w dorosłość. Zmarła zaś na rok przed śmiercią Słowackiego.