Zofia Węgierska z domu Kamińska
Data i miejsce urodzenia16 września 1822 roku
Górki Borze
Data i miejsce śmierci8 października 1869 roku
Paryż
RodziceLudwik (1786-1867)
Barbara z Walknowskich (1787-?)
RodzeństwoLudwika (1810-1881)
MążEdmund Mielęcki (1810-1872)
Feliks Węgierski (1819-1849)

Zofia Węgierska, polska pisarka i felietonistka, była córką Ludwika Kamińskiego, poety i tłumacza, oraz jego żony, Barbary z Walknowskich. Jako osiemnastolatka poślubiła Edmunda Mielęckiego, zamożnego ziemianina, ale niedługo później opuściła go i związała się z Feliksem Węgierski, działaczem konspiracyjnym. Ich romans budził powszechne zgorszenie aż do 1848, kiedy to Zofii udało się uzyskać unieważnienie małżeństwa, a zakochani mogli stanąć na ślubnym kobiercu. Niestety Feliks zmarł rok po ślubie. Niedługo później Zofia przeniosła się do Paryża, gdzie prowadziła salon literacki skupiający polskich emigrantów. Pisywała felietony do „Biblioteki Warszawskiej”, „Bluszczu”, „Gazety Codziennej”, „Czasu” i „Kurjera Wileńskiego”, wydała również kilka książek dla dzieci i młodzieży. Swoje utwory podpisywała drugim imieniem i panieńskim nazwiskiem – Bronisława Kamińska, wskutek czego pozostawała w dużej mierze anonimowa. Jej zachowanie budziło zgorszenie konserwatystów – nosiła krótko ścięte włosy i zielone lub niebieskie okulary, a także publicznie paliła cygara.

Zofia utrzymywała bliskie relacje z Narcyzą Żmichowską (która jako jedna z niewielu stanęła po stronie Węgierskiej po jej rozwodzie), z Juliuszem Słowackim (którego poznała w 1848 roku we Wrocławiu, a który stworzył poemat „Dzieje Sofos i Heliona” jako prezent ślubny dla Węgierskich), z Sewerynem Goszczyńskim, a przede wszystkim z Cyprianem Norwidem. Węgierską i Norwida połączyła oparta na wzajemnym zrozumieniu i licznych dyskusjach intelektualnych serdeczna przyjaźń, która z czasem przerodziła się w głębokie uczucie. Niestety dwoje artystów nie zdążyło się nacieszyć wspólnym szczęściem – Węgierska nagle zachorowała i zmarła w wieku czterdziestu siedmiu lat.