 | Alfred Louis Charles de Musset |
| Data i miejsce urodzenia | 10 grudnia 1810 roku Paryż |
| Data i miejsce śmierci | 2 maja 1857 roku Paryż |
| Rodzice | Victor (1768-1832) Edmée (1780-?) |
| Rodzeństwo | Paul (1804-1880) Charlotte (1819-1905) |
Alfred de Musset, francuski poeta, dramaturg i pisarz, przyszedł na świat w zubożałej arystokratycznej rodzinie, twierdził nawet, że do jego bezpośrednich przodków należała siostra Joanny d’Arc. Z pewnością jego rodzicami byli Victor-Donatien de Musset-Pathay, starszy urzędnik pracujący w Ministerstwie Wojny i wydawca dzieł Rousseau, oraz jego żona Edmée-Claudette-Christine Guyot-des-Herbiers. Po ukończeniu szkoły średniej Lycée Henri-IV rozpoczął studia medyczne, prawnicze i malarskie, które jednak szybko porzucił na rzecz literatury. W 1829 roku wydał swój pierwszy tomik poezji, „Contes d’Espagne et d’Italie”, stając się jednym z pierwszych poetów tworzących w nurcie romantyzmu. Szybko stał się znany także ze swojego dandyzmu i zamiłowania do rozpusty.
W latach trzydziestych tworzył sztuki, które wystawiane w teatrze Odéon przyniosły mu uznanie i pieniądze – Noc wenecka (1830), Andrea del Sarto (1833), Kaprysy Marianny (1833) Lorenzaccio (1834). Z kolei jego poezja nie zdobyła rozgłosu wśród współczesnych, choć zachwycał się nią Puszkin.
W 1833 roku związał się z pisarką George Sand, którą poznał podczas kolacji wydanej przez Françoisa Buloza dla pracowników Revue des Deux Mondes. Wspólnie wyjechali na wakacje do Włoch, gdzie George niespodziewana zachorowała na czerwonkę. Podczas gdy ona leżała w łóżku przez dwa tygodnie, de Musset korzystał z nocnego życia Wenecji, stając się rozpoznawalną postacią we wszystkich okolicznych burdelach. Gdy George wróciła do zdrowia, postanowiła rozstać się z Alfredem, zanim jednak zdążyła to zrobić, poeta sam zachorował. Pisarka opiekowała się nim, wezwała także do niego młodego lekarza, Pietro Pagello, który zdiagnozował dur brzuszny. Podczas gdy de Musset powoli wracał do zdrowia, opiekujący się nim George i Pietro zakochali się w sobie.
Po powrocie do Francji pisarka i poeta kilkakrotnie usiłowali do siebie wrócić, ich związek stawał się jednak coraz bardziej destrukcyjny.
Ostatecznie rozstali się 9 listopada 1834 roku, a w reakcji na to George obcięła swoje długie włosy i wysłała je ukochanemu. Alfred opisał ten związek w swojej słynnej powieści „Spowiedź dziecięcia wieku”.
W marcu 1835 roku związał się z Caroline Jaubert, żoną prawnika, a następnie z jej kuzynką, Aimée-Irène d’Alton. Aimée-Irène chciała nawet go poślubić, on jednak porzucił ją dla śpiewaczki operowej Pauline Garcia. Zaprzyjaźniona z George Sand Pauline nie przyjęła go, a Aimée-Irène wyszła za brata Alfreda, Paula de Musset, który później również został pisarzem.
Dzięki przyjaźni z księciem Orleanu w 1838 roku poeta został bibliotekarzem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, którą to posadę stracił po rewolucji lutowej w 1848 roku. Popadał coraz bardziej w alkoholizm, a syfilis, którym zaraził się w młodym wieku, i gruźlica wyniszczały jego i tak słabe zdrowie. Zmarł w swoim domu przy rue du Mont-Thabor 6 w Paryżu i pochowano go na cmentarzu Père Lachaise.